We hebben een afspraak met de jachthaven/werf ‘Krabi
Boatlagoon’ om de mast van de boot te halen. Niet dat we in de penarie zitten
of dat we de mast bijna nog eens zijn kwijtgespeeld, maar helemaal boven in de mast
moet het blok van de genuaval vervangen worden, twee zalinguiteinden moeten
worden vernieuwd en we willen de hele
verstaging van voor tot achter en boven tot onder tegoei nakijken. Volgens veel
collega zeilers kan dat allemaal zonder dat de mast er nu persé af moet, maar
al bengelend op 17 m hoogte het bovenste stuk van de mast aanpassen voor die
nieuwe blok lijkt ons nu ook weer niet zó
simpel en zonder de verstagingen los te maken kunnen we ook nooit het
stuk dat in de mast gaat echt nakijken, dus zit er niet veel anders op.
Alleen komt onze timing deze keer niet zo goed uit. Als
we van Langkawi (Maleisië) in één stuk doorvaren naar Krabi (Thailand) dan
komen we daar net aan voor het Songkrang Festival of het Thaise Nieuwjaar en
dan wordt er uiteraard niet gewerkt in
Thailand.
Met ‘in één stuk doorvaren’ bedoel ik nu niet non-stop
varen tot we er zijn, maar elke dag zo’n 25 tot 40 nautical mijl afleggen,
afhankelijk van de geschikte ankerplaatsen waar we ’ s nachts kunnen gaan
slapen. Want in het donker varen in Maleisische of Thaise wateren vinden we
onverantwoord als het niet echt moet, tenzij je een goed stevig stalen schip
hebt en dan nog. ’s Nachts zitten er zoveel
vissers op het water en de meeste van die gasten voeren gewoon geen navigatieverlichting
of zelfs nog geen klein lampke en ik kan je verzekeren dat je in een donkere
nacht die bootjes echt niet ziet totdat je er (bijna) bovenop zit. Ook hebben
we hier aan de kust al veel visopslagplaatsen gezien.
Wat is dat nu weer?
Ja Dirk moest
nogal lachen met dat woord, maar ik weet niet hoe je dat anders moet noemen
zenne. In 6 à 7 meter diep water steken ze een hoop bamboestokken in de
zeebodem met daarrond netten waar de visvangst levend wordt in bewaard. En zo’n
visreservoir zie je natuurlijk ook niet in het donker noch op radar en als je
daar per ongeluk opdoeffeld...ja dat wilt ge liever niet meemaken.
Enfin, we hebben dus helemaal geen haast om in Krabi aan
te komen (maar moeten wel stillekesaan uit Maleisië vertrekken want onze visa loopt
af) en maar goed ook, want er staat weer niet veel wind. Na 3 uur naar de motor
geluisterd te hebben de eerste dag, is
Dirk het beu en zet hem gewoon uit en gaan we nog tegen een slakkegangetje van 2.8 tot 3.2 knopen (of +/- 5 km/h)voorruit .
In de namiddag rond drie uur begint te wind wel stilaan aan te trekken en een
uurtje later staan er 18 tot 20 knopen wind waardoor onze snelheid meer als
verdubbeld. Omdat we op dat moment bijna aan onze ankerplaats zijn, denken we
erover om die te verleggen, maar helaas is de volgende goede stopplaats voor de
nacht iets te ver om daar nog bij daglicht aan te komen.
De volgende dag staat er helemaal geen wind en is er van
zeilen geen sprake, zelfs niet tegen een slakkegangetje. Wanneer we tegen de
avond het eiland Kradan aanlopen moeten
we oppassen om geen snorkelende toeristen te overvaren. Er zijn er een heel pak
van, wat ons doet besluiten om voor we hier weer vertrekken toch ook eens onder
de boot te gaan kijken.
Zo gezegd zo gedaan. De derde dag ‘onderweg’ duiken we
tegen dat de zon bijna op haar hoogste stand staat het water in. Tot onze
verrassing vinden we daar een erg dichtbevist rif met grote scholen sergeant major visjes. Normaal vind ik
dat erg schattige visjes, maar deze hier van Ko Kradan komen in grote getalle
op ons afzwemmen met een blik van ‘wat doet gij hier bij ons rif, en dan nog
wel zonder eten voor ons mee te brengen’ en bijten ons! Ja echt ze bijten,
natuurlijk niet tot bloedens toe, maar het voelt echt alsof we langs alle
kanten gepitst worden. Zo’n klein viske, maar het slaagt er wel in om mij weer
snel uit het water te krijgen, want ik vind ze maar niks. In de namiddag zeilen
we , jaja zeilen, nog een paar nautical mijlen verder tot het eiland Lanta. Hier
willen we een dag of vier lanterfanten tot het Songkran festival voorbij is en de Thaiers weer met volle moed
aan het nieuwe jaar beginnen.
 |
| Old Town in Lanta |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten