zaterdag 31 december 2011

PATONG / PHUKET



Omdat we onze Narid niet alleen willen laten als straks de papieren lampions opstijgen, vieren we oudejaar onder ons tweetjes aan boord. Heel rustig dus, maar ook supergezellig.
We installeren ons in de kuip met de bbq en bakken er de hele avond kleine stukjes vlees op die we lekker oppeuzelen terwijl we naar het vuurwerk kijken dat al om 7 pm begint. Het start met kleine pijlen maar het blijft wel de hele avond doorgaan. Hoe verder de avond vordert trouwens, hoe mooier het vuurwerk wordt en op het moment van de jaarwisseling is het een spektakel dat echt de moeite waard is. Ja we dachten dat het vuurwerk nooit beter kon zijn dan in Sydney, maar Patong moet echt niet onder doen. Het is wel niet zo georkestreerd als in Australië, maar zeker evenveel of misschien zelfs wel meer. Wat hier ook nog eens extra dimensie geeft aan het hele gebeuren zijn de lampions. De hele avond vliegen er vele lichtjes door de lucht, maar om 12 uur stijgt er een massa van die lampions op. Echt heel mooi om zien. Twee landen er bij ons aan boord. Eentje blijft in de mast steken en eentje valt op dek. Maar gelukkig zijn beiden hun lont al kwijt voor ze landen, want sommige luchtballonnetjes zien we brandend naar beneden vallen of al naar beneden komen terwijl hun lont nog nagloeit.
We hebben echt een spetterend begin van het nieuwe jaar en wensen jullie allemaal een goed, gezond en voorspoedig 2012!

maandag 26 december 2011

LANGKAWI - PHUKET 26 tot 30 december


Vlak na de middag zeilen we al een stukje naar het noordwesten van Langkawi, vanwaar we morgen een vroege start willen maken. In vogelvlucht is een maar een etmaal zeilen naar Phuket in Thailand - waar we nieuwjaar willen vieren - maar we hebben nog dagen genoeg over om dit stuk in korte dagtrips te doen.

Dit stukje kust met zijn honderden eilandjes of gewoon rotsblokken met een toefke groen op die zomaar uit het water steken, verborgen baaitjes en witte zandstrandjes is trouwens veel te mooi om door te vliegen. Sommige van die eilanden hebben ook de gekste vorm zoals het eiland dat we hebben uitgekozen om voor de nacht te ankeren. Van ver ziet dat er maar bedenkelijk uit en eigenlijk hebben we een beetje spijt dat we geen eiland vroeger gestopt zijn, want dat zag er veel meer beschermd uit dan deze rechte rotsmuur van 150 m hoog die alleen maar wind en swell van of west of oost - hang ervan af aan welke kant je gaat liggen - tegenhoudt. Maar er vlak naast liggen we heerlijk rustig en is dit toch wel een indrukwekkend plekje.

De volgende dag passeren we nog allerlei mooie baaitjes maar stoppen pas bij Ko Lanta en hier merken we echt dat we niet meer in Maleisië zitten. Het is hier ineens veel toeristischer en iedereen loopt hier gewoon rond in zwembroek en bikini! Ha, eindelijk mogen onze t-shirts met mouwen en shorts tot onder de knieën weer de kast in.

Van Ko Lanta maken we een klein ommetje naar Ko Phiphi Don, het beroemdste backpackers eiland in de Andaman Sea. Een gezellige drukke plaats waar nog geen auto’s noch scooters ( uitgezonderd die van de politie) rondrijden. Hier wordt echt vakantie gevierd en na het serieuze Maleisië kunnen we de losse sfeer die hier hangt echt wel eens appreciëren.

De laatste etappe naar Patong, de grote baai in het zuidwesten van Phuket gaat langzaam doordat er net iets teveel wind staat om niet te zeilen. Het duurt dan ook dubbel zo lang als dat we gewoon zijn, maar we hebben nog altijd een dag over en kunnen als het moet nog stoppen, maar het moet niet. Wel ligt de anders niet zo populaire baai onder de yachties - veel ferry’s, jetskies en swell - nu al wel goed vol om naar de honderden papieren lampionnen te kijken die ze hier morgen met het inluiden van het nieuwe jaar laten opstijgen.

zondag 25 december 2011

LANGKAWI


Musa is een man van zijn woord. Op de afgesproken tijd staat hij op de afgesproken plaats met onze auto. Alleen is de auto wel nog kleiner als we dachten, maar onze vier jerrycans passen er toch in én wij kunnen er ook nog bij!
We rijden eerst naar het pompstation dat op zondag en kerstdag gewoon open is, net zoals al de winkels hier op Langkawi. Maar ,misschien omdat het toch een beetje een feestdag is, mogen we gelijk 100 liter tanken aan de gesubsidieerde prijs. Dat gaat vlot, want wanneer we de diesel aan boord hebben afgezet, hebben we nog bijna een hele dag over met de auto.
We rijden eerst naar de kabelbaan in het noordwesten van langkawi. Een 919,5 m lange kabelbaan op de top van de Gunung Mat Chincang berg. Maar het is daar zo verschrikkelijk druk en zeker twee uur aanschuiven voor we erop geraken, dat we maar verder rijden en een klein rondje Langkawi maken.
Tussendoor stoppen we uiteraard verschillende keren zoals bij het Craft en Culture center, het veld van de verbrandde rijst , Oriental Village en Hole in the Wall en hebben echt een gezellige dag.

zaterdag 24 december 2011

LANGKAWI


Naar de top van de berg in Kuah zou een mooi wandelingetje zijn. Niet te lang en een geasfalteerde weg tot helemaal boven. En dat niet te lang klopt wel, maar nondedju het is wel erg stijl naar omhoog. Ik geraak ocharm niet zonder stoppen tot aan de top. De beloning na de klim is anders wel de moeite. Een prachtig uitzicht over heel Langkawi en zijn eilandjes. Maar mijn conditie... ja amaai, ik denk dat ik al een goed voornemen heb voor het nieuwe jaar.

Kerstavond vieren we op de Sunflower. We zijn in totaal met z’n vijfentwintig en passen net allemaal op het voordek! Omdat het kerstmis is heeft iedereen iets speciaals meegebracht zoals kaas en salami en kaas en feta en olijven en pizza en gedroogde tomaatjes en het is een echt festijn, maar toch voelt het niet als kerstmis. Het is rond de 30°C warm en op het hele eiland valt geen enkele kerstbal of sfeerlichtje te bespeuren.

vrijdag 23 december 2011

LANGKAWI


Op de afgesproken tijd staan we bij Suray haar winkel, maar onze auto is er nog niet. Die brengen ze een uurtje later, zegt ze. Oké dan wachten we wel even.
Maar een uur later krijgen we te horen dat hij vandaag niet meer wordt binnengebracht. We krijgen wel de sleutels van een andere, grotere auto maar als we voor we instappen even naar de prijs informeren, kost die het dubbele van de auto die we besteld hadden.
Euh sorry....dat is ons teveel, zeker omdat de dag ondertussen al bijna half om is.
Dan telefoneren we liever naar Musa, die ook een klein oud gevalletje verhuurd, om met hem iets te regelen. En die zijn auto is morgen al wel bezet, maar zondag is die voor ons.

donderdag 22 december 2011

LANGKAWI


In Maleisië wordt de diesel gesponsord door de staat maar alleen voor de Maleisiers zelf . Omdat ze aan ons toeristen de normale prijs moeten aanrekenen, verkopen ze ons eigenlijk niet graag diesel. Tenzij we 1 jerrycan per dag aan het pompstation laten vullen, dan knijpen ze meestal een oogje dicht en geven ons de lokale prijs.

Omdat het verschil van prijs tussen wel of niet gesponsorde brandstof 65% bedraagt is het voor de 100 liter die wij maar nodig hebben al voordeliger om een auto te huren en bij verschillende pompstations telkens 1 jerrycan te laten vullen. Tenminste, als je een kleine goedkope auto huurt. En dat kan bij Suray van het winkeltje bij het dinghydok. Zij arrangeert naast haar slijterijtje ook auto’s en bij haar bestellen we het goedkoopste wat ze kan regelen (€ 10/dag ) voor morgen. Komt goed uit, want dan kunnen we na de diselrun onze zware zak was gaan ophalen en de rest van de dag het eiland rond tuffen.

woensdag 21 december 2011

LANGKAWI - KUAH


Hoewel Langkawi nog altijd Maleisië is, moet je hier toch inklaren bij aankomst. Wat wij nog niet gedaan hebben. We waren oorspronkelijk ook maar van plan om hier 1 dag of zo te blijven en dan in één keer in en uit te klaren, maar nu we wat langer blijven, lijkt het ons toch een goed idee om ons officieel te gaan aanmelden.
Niet dat ze er hier erg mee inzitten hoor. Bij de costums vragen ze niet meer als ons uitklaringsbewijs van Johor Bahru en zeggen dat als we Langkawi verlaten we eerst langs immigratie moeten. Ook bij die mannen van de immigratie wordt niet veel gezegd of gevraagd. We moeten daar gewoon een papiertje invullen en klaar is kees. Hm...achteraf gezien hadden we ons die wandeling naar de jetty misschien toch kunnen besparen.

dinsdag 20 december 2011

LANGKAWI


Eten in Maleisië is goedkoop maar een biertje drinken of een wijntje...hola...dat is duur. Tenminste, als je het al kan krijgen. In een warung - lokaal restaurantje - kan je het al pertinent vergeten om een fris pintje bij je eten te drinken. Alleen in grote supermarkten bij de non-halal producten is het te verkrijgen. Maar dat kost je wel rond de € 2 per blikje van 32 cl. En voor de goedkoopste Château Migraine betaal je al gauw € 8,00.

Maar Langkawi is duty-free en in bijna elke winkel kan je chocolade, huishoudgerief en alcohol kopen en hoewel de twee eerste artikelen niet altijd goedkoper zijn dan op een ander, zijn de spiritualiën dat zeker wel.
Zeker als je naar een groothandelaar gaat.

Met de crew van nog twee andere boten gaan we naar ‘Teow Soon Huat’ wholesales en omdat onze vrienden nogal veel inslaan kunnen wij mee profiteren van de nog eens extra korting op het bier en betalen uiteindelijk € 0,25 per blikje Skol. Ook de wijnen zijn hier erg interessant van prijs en voor de liefhebbers van iets sterkers is dit eveneens een uitstekend adres.

Ja, we vonden Langkawi al leuk, maar het wordt er alleen nog maar beter op!

maandag 19 december 2011

KUAH - LANGKAWI

Omdat we ondertussen al zoveel anti-reclame hebben gehoord over Kerstmis vieren in Phuket en we Kuah na deze eerste dag wel een leuk stadje vinden, besluiten we om hier te blijven tot na kerst.

In Phuket is het naar het schijnt tijdens de feestdagen ontzettend en enorm druk en niet aangeraden om van boord te gaan om kerstavond noch -dag te vieren, want je zou wel eens een leeggeroofde boot kunnen terugvinden. Nu weten we wel dat je niet alle geruchten moet geloven die de ronde doen, maar toch...het is geen leuke gedachten in je achterhoofd om mee te nemen naar een feestje.
Trouwens, hier in Kuah zijn we via via al uitgenodigd op de Sunflower en we kennen die mensen wel niet, maar wel een paar andere gasten van hen. Dus dat is dan geregeld.

zaterdag 17 december 2011

PENANG - LANGKAWI 17 en 18 december


Volgens een paar yachties die langs ons liggen zou het heel erg gaan waaien dit weekend, maar wij kunnen niet meer dan 20 knopen wind vinden op onze gribfiles. Nu ja, 20 knopen is inderdaad wel ontzettend veel wind in Maleisië want meestal is het hier gewoon windstil. Maar de wind zou uit een goede hoek komen en het lijkt ons gewoon leuk om nog eens echt te zeilen. We zoeken ons wel een eilandje uit om te overnachten, want misschien geraken we wel in 1 trek in Langkawi, maar als we het in twee dagen doen dan kan het veel meer relaxed.

Wanneer we losgooien pikt de wind inderdaad een beetje op...tot de helft van wat er beloofd was. Maar de windrichting klopt helemaal niet, alhoewel...Men zegt dat wanneer je in Maleisië de wind niet op kop hebt, je de verkeerde richting uitvaart...

Een half uur voor we aan onze ankerplaats voor vannacht aankomen krijgen we ineens wel de beloofde wind en choppy zee en Bunting eiland ziet er wel heel erg klein uit om ons ertegen te beschermen. Maar toch, als we dicht genoeg bij het eiland kruipen liggen we heel rustig. Trouwens de wind stopt er ook alweer mee na een uurtje, dus daar hoeven we ons geen kopzorgen meer over maken van de nacht.
De volgende dag kunnen we een paar uurtjes achtereen goed zeilen. We mikken op Telaga in het westen van Langkawi, maar wanneer tegen de middag de pret uit is met de wind, veranderen we van koers en lopen Kuah binnen. We willen namelijk nog tax free gaan shoppen op Langkawi en bij nader inzien kan dat misschien het beste in de hoofdplaats van het eiland.


 
 

vrijdag 16 december 2011

PENANG

In de voormiddag slaan we provisions in. We liggen hier op 5 min wandelen van een groot warenhuis en ze hadden ons aangeraden om in Maleisië voorraad in te slaan, want in Thailand zou het duurder zijn.


Bijschrift toevoegen

In de namiddag gaan we dus nog eens naar George Town kijken en de paspoorten ophalen. En die laatste liggen al netjes te wachten samen met een visa voor 60 dagen dat we ter plaatse kunnen verlengen met nog eens 30 dagen.


donderdag 15 december 2011

PENANG



Queen Victoria memorial clock tower

Als je langer dan een maand in Thailand wilt verblijven, moet je een visa hebben die je kan aanvragen ofwel in Kuala Lumpur of in George Town in Penang.
Hoe het precies in KL zit weet ik niet, maar als je in Penang voor de middag naar de Thaise ambassade gaat, dan is je visa na de middag al klaar. Of nog gemakkelijker (  want de Thaise ambassade ligt nogal ver uit het centrum en je hebt een taxi nodig om er te geraken) je gaat naar een Guesthouse in de Chulia straat, vult daar het aanvraagformulier voor een visa in en laat je paspoort met 2 pasfoto’s achter ( pasfoto’s kan je daar ter plaatse laten maken) en na 4 pm kan je je paspoort met visa terug ophalen.
Alleen hebben wij van de morgen een beetje vertraging en je moet dus blijkbaar wel voor 11 uur je visa aanvraag doen, want nu moeten we wachten tot morgennamiddag voor het klaar is.
Maar dat is zo erg niet, want nu hebben we twee dagen om George Town, een Unesco World Heritage City, te bezoeken.

woensdag 14 december 2011

PENANG

Al goed dat we gisteren niet door zijn gevaren in het donker. Ze zijn namelijk een brug aan het bouwen van het vasteland naar Penang - de langste brug in Azië geloof ik ergens gelezen te hebben - en die brug staat nog niet aangegeven op de zeekaart. Gisteren zagen we dan ook in de verte een kakofonie van lichtjes waar we kop noch staart van konden breien en hoewel de vaarweg eigenlijk ongewijzigd is gebleven met deze werken, lijkt het toch aangeraden om hier overdag langs te komen als je de weg niet kent.

dinsdag 13 december 2011

PANGKOR PENANG

 Eigenlijk is het gewoon gekkenwerk maar ja...wat moeten we.
Vanmorgen zijn we heel vroeg vertrokken en we wisten dat het kantje boordje zou worden om voor het donker aan te komen en het is dus niet gelukt. Zoals te verwachten hadden we geen wind en veel meer tegenstroom als verwacht met als gevolg dat we een uurtje te laat zijn.

Misschien begint dat een beetje afgezaagd te worden, maar in het donker op een onbekende plaats aankomen is iets wat we nog altijd niet graag doen. En een half uur geleden is het ook nog eens beginnen stortregenen zodat we nu geen kloten meer zien. Op de tast varen we de doorgang tussen het uiterste zuiden van Penang en het piepkleine eiland Rimau in en laten daar zomaar ergens het anker vallen. We hadden nog wel even overwogen om gewoon door te zeilen of terug te keren naar open water en daar te wachten tot de bui over was, maar zo blind varen is echt niet plezant dat we evengoed blind kunnen ankeren.

Wanneer het onweer over is en we door de volle maan de situatie iets beter kunnen peilen, lijkt het dat we nogal ver van de kant liggen. Maar omdat we zeker uit de weg liggen van het grote verkeer besluiten we toch om te blijven liggen en wat extra licht aan te steken voor de vissersboten die hier passeren.

maandag 12 december 2011

PANGKOR

Rust roest is het gezegde en inderdaad, na 6 weken rust zijn onze winches wel niet veroest, maar ze piepen wel heel erg en moeten dringend gesmeerd. Ook een navigatielicht op de boeg moet nagekeken worden. Er zit water in het kapje en dat zorgt soms voor kortsluiting.
Dus vandaag wordt het kleine klusjesdag.

zondag 11 december 2011

PANGKOR

We gaan naar Lumut, op zoek naar een goed restaurantje om mijn verjaardag te vieren. Maar hoewel Lumut erg druk is met Maleisische toeristen, die hier de ferry naar Pangkor eiland nemen, is het maar twee straten groot. Er zijn veel soevenirswinkels maar dan heb je het ook gehad. Een ietsie pietsie betere eetgelenheid dan een doodgewone warung, waar we dan maar rendang gaan eten ( gestoofd vlees in kokossaus) met rijst en wat groenten voor 1,30 euro de man , vinden we niet.

Wat je hier wel in overvloed vindt is gedroogde vis. Gezouten, gezoet, pikant, met suiker en chili’s en nog en hele hoop varianten. Dat wordt hier gegeten als snoep en natuurlijk proeven we dat eens, maar euh...geef mij dan toch maar een koekje of een chipke zenne.

‘s Avonds krijgen we visiete van Guy en Chris. Een Belgisch koppel uit Gent die al
14 jaar aan het rondzeilen zijn. En het is toch altijd een beetje speciaal om mensen uit je thuisland tegen te komen aan de andere kant van de wereld en Belgische zeilers al helemaal, want dat is hier echt een rariteit.

woensdag 7 december 2011

Johor Bahru - Pangkor 7 tem 10 december

7
Onze buren op steiger 1 in Danga Bay marina geloven er niet meer in, we zeggen het tenslotte ook al twee weken, maar vandaag vertrekken we echt.
Om 8 am gooien we los en varen de wijde wereld weer in.

We zouden maar tot Pulau Pisang varen, een kleine dagtocht van rond de 40 nm, maar als we daar vroeg in de namiddag aankomen hebben we helemaal nog geen zin om al te stoppen. We gaan juist zo lekker en het voelt zo goed om weer in beweging te zijn, dat we maar gewoon doorvaren.

,s Nachts is het wel enorm druk in de Malacca Strait. De scheepvaartroute wordt intensief bevaren en rechts van de lane zitten veel vissers en juist langs de lane varen dan weer erg veel sleepboten en die laatste zijn erg vervelend. Die zien we niet op AIS omdat die op het B kanaal uitzenden (wij kunnen alleen A ontvangen) en hebben de neiging om altijd juist voor onze neus af te draaien.

Port Dickson halen we de volgende dag voor de middag. Weer zo vroeg op de dag om al te stoppen! Zeker omdat we niet van plan zijn om Port Dickson of Melaka nu te bezoeken, dat willen we te goed houden voor op de terugweg als we naar Borneo gaan. ‘ t Is dat als we Phuket voor Kerstmis willen halen, we nu niet overal kunnen gaan toeristen. Maar een uur later draait de wind recht op kop en met de stroming die we mee hebben, resulteert dat in een erg vervelende zee. En na een korte nacht met heel weinig slaap hebben we daar nu precies niet echt zin in en sturen dan maar naar de ankerplaats 5 mijl ten noorden van Port Dickson. Volgens onze informatie is dit een uitstekende plaats om uit te rusten maar wij ervaren dat toch een beetje anders. We rollen en stampen hier zo ongezellig op de golven dat we na een paar uurtjes slaap om 6 uur s avonds besluiten om weer ankerop te gaan. Ondertussen is de wind ook weer een beetje gedraaid en kunnen we bijna een hele nacht rustig zeilen onder een volle maan met alleen maar af en toe een visserke op onze weg.

Dag 3 halen we ons doel niet, maar varen 30 mijl voor Pangkor een rivier op waar we een mooie beschutte plek vinden voor de nacht.

De volgende morgen zijn we alweer vroeg uit de veren en hoewel het er op het eerste zicht niet naar uitziet, kunnen we toch weer goed zeilen. Er staat maar een heel licht briesje, maar dat waait nogal scherp onze zeilen binnen en met de 1,5 knoop stroom mee is het weer leuk zeilen.
Rond de middag arriveren we in Pagkor waar we een dag of twee, drie willen blijven.

zondag 4 december 2011

Johor Bahru


2 halve dagen en 1 volledige dag hebben we vollebak gewerkt aan de beschermingshoes voor de dinghy en al schrijf ik het zelf, maar hij is heel goed gelukt. Echt waar, hij past als gegoten en terwijl we ons werk aan het bewonderen zijn doet de bijboot ineens ‘plof’.... en loopt leeg.Shiiiiiiit..............!

Een hele week lijmen en 3 dagen naaien en nu ontploft die stomme dinghy.

Gisteren had Dirk er een beetje meer lucht in gepompt om de cover er mooi strak rond te maken en hij had nog gezegd: ik moet voorzichtig zijn, want als de boot te warm wordt door de zon dan zet die wat uit en barst dan misschien uit zijn naden.

En inderdaad, in zijn schoon nieuw donkerblauw frakske kreeg Billy het zo heet dat hij ervan explodeerde.

Enfin, vandaag hebben we er even geen zin meer in, maar morgen beginnen we weer opnieuw met plakken. ‘T is wel een stuk van 70 cm, maar gelukkig maar een naad. Dat is gemakkelijk te herstellen.

zaterdag 3 december 2011

Johor Bahru


Wat zijn wij toch een uilskuikens zeg.

Gisteren balen dat het al twee dagen achtereen regent en we niet voort kunnen werken aan de dinghycover terwijl we die snel af willen hebben zodat we hier eens eindelijk kunnen vertrekken, maar ondertussen wel doodleuk vergeten om te gaan uitklaren.

Het vertrek zal dus ten vroegste voor dinsdag zijn. Het lijkt wel of we hier wortel hebben geschoten en dat zal ook niet veel schelen, want de aangroei van pokken aan de boten hier is een halve centimeter per week. Oeps...dat is wat overdreven, het is maar een 1mm per week, corrigeert Dirk mij. 

woensdag 30 november 2011

Johor Bahru


Gek wordt je hier van die rotbeesten.

Toen we aankwamen in Danga bay marina hadden ze ons verwittigd om ons goed te beschermen tegen de muggen, omdat twee collega zeilers hier dengue fever hadden opgelopen. Dengue of knokkelkoorts is een griep achtige ziekte met als symptomen hoge koorts, ernstige hoofdpijn, spier- en gewrichtspijnen en rode huiduitslag. Deze virusinfectie wordt overgedragen door een mug en kent twee varianten waarvan één ernstig tot dodelijk. Maar de gevaarlijke variant komt gelukkig zelden en alleen bij herhaalde infecties voor.

Maar door de werf achter ons en de tonnen zand die ze in het water hebben gestort zitten we nu niet alleen met muggen, maar ook nog eens met zandvlooien. En ja watte, die vlooien zijn dan wel niet gevaarlijk maar wel heel vervelend. De muggen kunnen we gemakkelijk buiten houden met vliegengaas voor de luiken, maar die vlooien zijn zo klein dat ze er gewoon door vliegen. Je hebt trouwens bijna een vergrootglas nodig om ze te zien, maar hun beten, amaai...dikke boebels die serieus jeuken. Mijn benen staan er vol van en heb ik al tot bloedens toe open gekrabd.

En oh ja...Dirk heeft het gaatje in de vloer van de dinghy gevonden én geplakt. Vanmorgen lag onze Billy even strak in zijn velletje als gisteren toen hij pas was opgepompt. Dus we zijn daarstraks begonnen aan een cover in stof om hem te beschermen tegen de zon.

maandag 28 november 2011

Johor Bahru

Het is vakantie in Maleisie. Zaterdag 26 November was het Islamitisch Nieuwjaar, maar de moslims vieren dat zo stilletjes dat we er niets van gemerkt hebben. Het is dan ook vooral een herdenkkingsdag waarop een bezoek aan de moskee centraal staat.

Op Islamitische nieuwjaarsdag herdenken Moslims dat de profeet Mohammed en zijn volgelingen in 622 n. Chr. de stad Mekka verlieten en naar Medina verhuisden. Enkele generaties later werd de datum van deze verhuizing, in het Arabisch 'hidzjra' genoemd, als beginpunt genomen voor de moslimkalender, de Hidsjri-kalender. Op Moeharram 1 jaar 1 (16 juli 622) werd de religieuze en sociale gemeenschap van de moslims gesticht. Op 25 maart 2001 begint het jaar 1422. (Nederland Wereldland van uitgeverij PlanPlan, ISBN 90-76092-04-4)
 Gisteren was ik dan ook gewoon gaan winkelen (wist ik veel) maar supermarkten doen niet mee aan feestdagen. Alleen de gewone winkels en officiele instellingen zijn tot en met vandaag gesloten.  
 
 
 
 

zondag 27 november 2011

Johor Bahru


Wel gemakkelijk dat de supermarkt hier gewoon open is op zondag, alleen is het dan wel heel erg druk.

Op zondag komen er veel Singaporians over naar Maleisie voor de wekelijkse boodschappen, omdat het hier stukken goedkoper is. De andere dagen van de week pendelen er dan weer veel Maleisiers naar Singapore om te gaan werken, want daar krijg je een stuk beter betaald voor hetzelfde werk.

Ideaal dus om tegen de grens te wonen, mits je er niets mee inzit om 4 uur per dag onderweg te zijn of niet gauw effe om een brood moet.

zaterdag 26 november 2011

JOHOR BAHRU


Tijdens het grote onderhoud van de motor vervangt Dirk eveneens de koelvloeistof en ontdekt allemaal stukjes rubber in de warmtewisselaar!

Gek, hoe komen die daar en hoelang zitten die er al? Op de tweede vraag weten we het antwoord niet, maar het antwoord op de eerste vraag vinden we gelukkig wel; de impeller.
De impeller is helemaal de soep ingedraaid zonder dat we er iets van gemerkt hebben. Al chance dat Dirk dat tijdig ontdekt, want dat zou niet lang meer goed gegaan zijn.

Voor de rest passen de oliefilters van de witte producten niet, maar dat is niet echt een probleem. De CT Auto Spare is vlakbij en die nemen die zonder er moeilijk over te doen alle vier terug ( we hadden wat reserve gekocht) en bestellen er anderen tegen maandag.

vrijdag 25 november 2011

EEN DAGJE SINGAPORE

We gaan nog eens een dag naar Singapore en deze keer gaat het allemaal veel vlotter als vorige week.

De chandler: open.

De led-lampenwinkel: open, enfin na de lunchpauze.

De winkel met filters: daar moeten we niet meer zijn want we hebben ons gerief in JB gevonden.

De Buddha Tooth Relic Temple: Heel erg de moeite.
Een nieuwe tempel ( 2008 ) van 5 verdiepingen hoog met op de begane grond de prachtige ceremonieruimte met honderden Boeddha beelden. Eén verdiep ingericht als een museum waar het leven van Boeddha wordt verteld, een mooie daktuin met een draaiende gebedsmolen en een etage voor de tand van Boeddha, die in een 420 kg gouden stupa ligt. Prachtig! Je moet maar eens even gaan kijken op http://www.btrts.org.sg/

Marina Bay: Helemaal in het zuiden van Singapore, het bewijs dat Singapore een wereldstad is waar geld en macht de boventoon voeren.

donderdag 24 november 2011

JB XXI


Als echte Amerikanen organiseren Jane en Roger een Thanksgiving feestje op onze steiger. Zij maken gevulde kalkoen gereed en iedereen die komt moet een bijgerecht meebrengen.

Het resultaat is een erg gevarieerd menu met waldorf salade, zoete mais, seldermousse, puree van zoete aardappelen, gegratineerde broccoli, rauwkost salade, zelfgebakken zuurdesembrood,... en pompoentaart.

Leuk feestje maar op zijn Amerikaans beginnen we eraan om 5 uur in de namiddag en zitten we om 7 uur alweer in onze eigen zetel en is de afwas al gedaan.

woensdag 23 november 2011

JB XX


Dag twintig in Johor Bahru is een grijze, druilerige dag waarop we plannen maken om verder te reizen. We zijn hier tenslotte al veel langer als dat we gewoonlijk ergens blijven, maar komen als vertrekdatum ergens eind volgende week uit.

We willen namelijk nog eens een dag naar Singapore, moeten nog groot onderhoud doen aan de motor en nieuwe filters steken die we nog moeten kopen, project Billy vlot niet erg en als het effe kan willen we graag hoogwater hebben in de vroege voormiddag. We hebben namelijk hoogwater nodig om Danga Bay marina uit te varen en willen de eerste 25 mijl afgelegd hebben voor het dagelijkse onweer dat meestal in de namiddag begint.

Nog een dikke week dus, in principe kan het veel sneller, maar we hebben tijd genoeg en er is niemand die op ons wacht.

 
 

dinsdag 22 november 2011

JB XIX

 
Sultan Ibrahim verjaart vandaag en heeft iedereen in Johor Bahru uitgenodigd op zijn feestje.
Er is eten a volonté, muziek, dans en...een stuk verjaardagstaart voor alle aanwezigen. Tenminste als je er rap bij bent, want de Maleisiers stormen erop af als bijen op een pot honing.

Ook bij het eten staan lange rijen hongerige maar vooral gulzige Maleisiers en aan de KFC en Pizza Hut vechten ze bijna voor een gratis stuk pizza of kip.
Bij het saté kraam kijkt een vrouwtje me zo vuil aan met een blik van: he buitenlander, dat is mijn eten, afblijven gij, dat ik maar eens ga kijken of ze ons hier een roti gunnen.

Raar dat de anders zo vriendelijke, beleefde, gastvrije Maleisiër bij dit feestje ineens verandert is in een gulzige veelvraat en met zakken die uitpuilen van de ‘take away’ bakjes ongegeneerd terug naar huis gaat.
 
 

maandag 21 november 2011

JB XVIII


Gisteren hadden we hier een serieus onweer of eerder een wolkbreuk, het kletterde dat het bijna niet erger kon, iets harder dus als wat we ondertussen gewoon zijn, maar verder niets aan de hand.

Maar vanmorgen is wat anders. Wanneer we opstaan is Danga Bay marina getransformeerd tot een grote, drijvende vuilnisbelt. Door de zware regen is alle rotzooi die hier overal rondslingert het water in gespoeld en liggen we nu in een tapijt afval. Vuilniszakken, boomstammen, viezigheid, takken en bladeren, afgedankte stoelen, deuren en ander meubilair, afval, een varkenskop en nog meer afval en bah...stinken dat dat doet...!

We zijn er met iedereen van ons ponton een halve dag mee zoet om de rotzooi verder de rivier op te laten stromen! Niet echt een verantwoordde oplossing, maar typisch Maleisisch. In Singapore wordt al het afval toch uit het water gevist en verbrand, dus vinden de meeste Maleisiers dat ze evengoed alles gewoon de rivier in kunnen dumpen, de buren kuisen hun rotzooi immers op.

zondag 20 november 2011

JB XVII


We hebben 1 gaatje gevonden in de bodem van de dinghy en geplakt, maar er moeten er nog zijn, want de bodem is weer afgegaan. Deju toch...waarschijnlijk zit dat onder de strip waar de twee helften aan elkaar geplakt zijn.....ja sorry hoor maar dat krijg ik niet uitgelegd waar precies, maar het komt erop neer dat we er niet aan kunnen. Zonde, want we hebben nu juist dé cementlijm kunnen kopen voor zo’n werkjes, namelijk tip top sc 2000. Een naam die je moet onthouden voor als je ooit je dinghy weer bij elkaar moet plakken.

zaterdag 19 november 2011

JB XVI


Nu de post is aangekomen kunnen we eindelijk verder zeilen, alleen zijn we juist aan het project 'Billy ' begonnen en dat willen we eerst afmaken voor we hier vertrekken.

Billy is de dinghy die we in Darwin op het strand vonden waaraan een papiertje hing met de tekst: Looking for a new home. En omdat wij naar een andere bijboot aan het zoeken waren, hebben we hem meteen geadopteerd. Ons Bieke is namelijk al over de pensioengerechtigde leeftijd heen en is aan vervanging toe. Door 3 jaar lang constant aan de zon blootgesteld geweest te zijn, is het materiaal waaruit ze gemaakt is gewoon versleten en nog maar heel dun. We hadden dan ook echt schrik dat ze het de drie maanden in Indonesië niet meer zou uithouden, maar wilden ook liever wachten tot in Azië om een nieuwe occasie te kopen.

Dus, hoewel Billy er eigenlijk niet veel beter aan toe is - één helft van de opblaasbare bodem is plat, er mankeert een handvat aan de zijkant , een roeispaan is stuk evenals de pen waar die inzit en voor de rest ziet hij er eigenlijk niet uit - leek het ons toch geen slecht idee om hem als reserve bijbootje aan boord te nemen.

Ondertussen zijn we erachter gekomen dat Singapore, noch JB geschikte plaatsen zijn om een nieuwe/andere te kopen (de merken die ze hier verkopen is niet wat we willen) en omdat we eigenlijk wreed content zijn met Billy - die heeft dikke tubes en ligt lekker hoog op het water zodat we niet bij elk golfke nat worden - willen we hem proberen op te lappen. Gaatjes dichten, wat opfleuren en een cover maken tegen de zon.
 

vrijdag 18 november 2011

JB XV


De post is eindelijk aangekomen. Ja amaai, dat heeft nogal wat voeten in de aarde gehad om dat pakje hier te krijgen, maar het is dan toch eindelijk gelukt.

Begin juli, toen we nog in Darwin waren, hadden we dat besteld in Canada, maar toen het tijd was voor ons om naar Indonesië te zeilen, was het nog niet aangekomen. Op het postkantoor in Darwin hebben we dan gevraagd om het retour te sturen naar Canada. Begin augustus hadden we contact opgenomen met het postkantoor te Darwin om te vragen hoe het met de post zat, maar ze hadden nog altijd niets aangekregen. Pas half augustus is het daar gearriveerd en zoals gevraagd meteen retour verstuurd.

Vervolgens hadden we aan de afzender van het pakje gevraagd om zodra zij het terug in hun bezit hadden, het naar België te sturen naar mijn ouders, zodat ons Papa het naar Singapore of zo kon posten.
Dus 19 oktober verstuurt ons Papa het pakje via DHL naar Raffles marina en krijgt het 22 oktober terug met de mededeling dat de douane in Brussel het pakje geopend heeft en dat medicamenten niet in Singapore binnen mogen zonder speciale toestemming die je overigens bijna nooit krijgt.

Daarop gaan we langs de Belgische ambassade inlichtingen vragen en kijken of zij het misschien via diplomatieke post kunnen ontvangen. Maar dat gaat niet, want de ambassade kan geen post op naam van derde ontvangen. Wel krijgen we een hoop nuttige informatie hoe we het eventueel toch in Singapore of Thailand zouden krijgen.

Maar omdat we ondertussen al in Maleisië liggen en daar horen dat iemand een gelijkaardig pakje via de gewone post van Gr Brittannië heeft laten versturen en dat zonder problemen heeft aangekregen, laten we het ook aangetekend en met een track & trace opsturen met de Belgische post. En hoewel de laatste informatie op de E-Tracker nog altijd dateert van 8 nov - vertrek uit het uitwisselingskantoor BEBRUA - is het vanmorgen toch aangekomen.

Ondertussen is het pakje vier en een halve maand onderweg geweest en heeft het ongeveer 54.540 km afgelegd en is dus bijna anderhalve keer de wereld rond geweest. Maar...het is toch maar aangekomen.

donderdag 17 november 2011

JB XIV

In Danga bay marina raden ze aan om het water dat uit de kraan komt eerst te koken vooraleer het te drinken, maar na 3,5 jaar reizen doen wij daar niet meer aan mee. Niemand trouwens in de marina en iedereen is nog springlevend gezond. Het water filteren daarentegen, voor het in de tank te gieten vinden we wel een goed idee. Dat zien we trouwens iedereen doen en als je naar die filters kijkt....ja euhhh... hmmm....hetgeen daar blijft in achter hangen willen we inderdaad niet in onze tanks.

Omdat die filters dus toch wel snel vuil zijn en we bijgevolg eigenlijk niet weten wat we ervan moeten denken vangen we regenwater op om te drinken, het regent hier immers genoeg om altijd volle tanks te hebben, maar dat filteren we ook en moet ge eens kijken naar de filter na 1 regenbui...!

 
Toch is dit water drinkbaar, want dat hebben we opgezocht. Maar voor alle zekerheid gaan we sibiet in de Kip Market filters van 1 micron kopen. Kwestie om ons darmgestel wat proper te houden.

woensdag 16 november 2011

JB XIII


Sultan Ibrahim Building

Chineese wijk




  
City Council
<><>
<>
<><>


Abu Bakar Mosque


Dataran Bandaraya
 
Grand Palace





Abu Bakar Mosque
 

dinsdag 15 november 2011

JB XII


Het is gelukt.

Gisteren hebben we nog even op internet naar Battery King gezocht, maar daar vonden we die ook niet. Wel vonden we Ocean Battery in het centrum van JB.

Een winkel die precies heeft wat wij zoeken. 90 Ah onderhoudsvrije batterijen met de juiste afmetingen, want ze moeten natuurlijk ook nog in de box passen onder het bed. Aan de prijs valt niet veel meer te onderhandelen, maar dat is niet erg want die zit wel goed, bovendien worden ze aan de boot geleverd ( samen met ons) en nemen ze de kapotten mee terug. Niet slecht hé.

maandag 14 november 2011

JB XI


Vandaag is zo een van die mindere dagen.
We gaan nieuwe startbatterijen kopen en Ron, de manager van de marina, zegt ons te gaan kijken naar Battery King. Die heeft een eerlijke prijs, zo zegt hij, en veel afzet, dus altijd goed opgeladen batterijen.

Battery King zit in dezelfde straat als waar we vorige week met Trevor zijn geweest, maar alleen een beetje verder , juist over de brandweerkazerne en Dirk wilt meteen een taxi pakken en ons ernaartoe laten rijden. Maar omdat ik wel wat beweging wil en dat toch ook weer niet zo ver stappen is, gaan we toch maar te voet. Alleen, op een gegeven moment is de weg niet meer echt voor voetgangers en moeten we over de berm vlak langs de drukke weg. Op dat moment stel ik voor om toch maar die taxi te nemen, want we weten ook niet hoeveel verder het nog is, maar dat wilt Dirk niet meer. Die neemt dan liever de bus, want we staan immers aan een bushalte. Oké, we springen op de eerste de beste bus die langskomt maar...die rijdt helemaal niet verder rechtdoor, maar slaagt af en draait en draait en draait en stopt dan ergens aan een groot busstation ergens in....???? We hebben geen stratenplan van deze regio en geen enkel idee waar we zitten. Dus zit er toch niets anders op dan toch maar een taxi te nemen en ons naar de brandweerkazerne te laten rijden. Daar aangekomen vinden we helemaal nergens een Battery King en blijkt ook niemand ooit van die winkel gehoord te hebben....

Omdat Dirk het ondertussen serieus op zijn heupen heeft gekregen en geen zin meer heeft om nog verder naar batterijen te gaan kijken, nemen we terug een taxi maar deze keer rechtreeks naar de winkel waar hij vorige week batterijen heeft zien staan. Maar toen had hij niet gezien dat dat maar 75 Ah batterijen zijn, terwijl we 90 Ah nodig hebben. In de winkel ernaast hebben ze ook niet wat we zoeken en nog een winkel verder ook niet en nog verder...noppes...en wandelen dan maar in de gietende regen, onverrichter zake en met een humeur ver onder het vriespunt, terug naar huis.

zondag 13 november 2011

JB X


Gisteren was hier een catamaran vertrokken naar Thailand maar een paar uur later lag hij terug in de marina. Getroffen door de bliksem! Gelukkig hadden die reserve apparatuur bij en vanmorgen, wanneer ze alles vervangen hadden wat kapot was, zijn ze voor een tweede keer vertrokken.

Singapore (en het zuiden van Maleisie) is een van de plaatsen van de wereld waar men de meeste blikseminslagen heeft per jaar. De condities hier, namelijk heel het jaar door warm en vochtig weer en vlak bij de evenaar, zijn heel gunstig voor de ontwikkeling van onweerswolken, bliksem en donder. Men telt hier dan ook een gemiddelde van 171 dagen onweer per jaar - dagen waarop je het hoort donderen en ziet bliksemen.

De maandelijkse onderverdeling van het aantal onweersdagen toont een piek in april/mei en November met een gemiddelde van 20 dagen onweer en maar 4 tot 6 dagen in januari en februari.

De golfterreinen in Singapore hebben om die reden allemaal een schuilkelder maar soms, zoals gisteren, moet een miljoen dollar play-off stop gezet en uitgesteld worden wegens het weer.

Leuke weetjes, maar niet zo gerustellend voor ons als we binnenkort naar Thailand willen zeilen. Op de meteosite van Singapore raden ze aan om als je je op open zee bevindt en het begint te onweren, zo snel mogelijk naar de kant te varen. Niet zo handig met een zeilboot hé, dat gaat zo snel niet en die kun je ook zo maar niet overal parkeren.

Enfin, hopelijk komt het allemaal zover niet, want ik zou het echt niet willen meemaken en zoals bijna alle zeilers hebben wij ook echt geen reserve apparatuur met ons mee



.

zaterdag 12 november 2011

JB IX


We gaan een dagske naar Singapore, naar de chandler, de Chinese winkel met led-lampjes en de Keebeng Filters shop.

Van Johor Bahru naar Singapore is maar gewoon de brug over de rivier oversteken en dan ben je er, hadden ze ons verteld. En ja dat klopt, maar het is toch wel een hele onderneming die 2 tot 3 uur duurt.

Eerst 10 minuten met de bus van Danga Bay naar JB. Dan een kilometer stappen naar de Maleisische checkpoint om uit te klaren bij immigratie. Dan een bus op om de brug over te steken naar Singapore om vervolgens in het checkpoint van Singapore in te klaren bij immigratie. Daar staan lange rijen mensen die allemaal wachten op een stempel in hun paspoort en voor alleer wij aan de beurt zijn, zijn we zeker 45 minuten verder. Tenslotte dan nog eens een uur bus rijden tot in het centrum van Singapore, of van die laatste bus overstappen naar de MRT.(Metro).

Om 9 uur vertrekken we uit de marina en om 12 uur arriveren we in Little India. En omdat het dan juist pijpenstelen begint te regenen en we nog een stuk moeten lopen naar de chandler, gaan we eerst in de eerste de beste foodcourt (één ruimte waar verschillende eetgelegenheden bijeen zitten) effe iets kleins eten. Na de bui haasten we ons naar de chandler maar...daar komen we juist een kwartier te laat aan. Op zaterdag sluiten die om 13u00. Evenals de led-lampjes winkel die ertegenover ligt. Oké dan gaan we maar filters halen maar...we zijn het briefje met het adres van de winkel vergeten....

Voor Dirk houdt het nu op, maar meteen de bus terug opstappen naar Maleisie zie ik niet zitten. Ik wil nog wel naar Chinatown, naar de Buddha Tooth Temple. Maar als het dan weer begint te regenen (deze keer geen bui, maar regen voor een paar uur) vluchten we Sim Lim Tower binnen en gaan daar een paar uur windowshoppen in het enkele verdiepingen hoog gebouw stampvol ekekronica en computer winkels. Ons even updaten wat betreft de laatste nieuwe snufkes.

Tegen 6 uur nemen we de bus terug en om 9 uur zijn we terug aan boord.

vrijdag 11 november 2011

JB VIII



Johor Bahru

Het zat er al even aan te komen, maar nu is het dus officieel. De starbatterijen hebben het begeven. Dirk is nog bijna een hele dag bezig met ze te reanimeren, maar het mag niet baten. Zelfs als hij ze helemaal goed oplaadt krijgen ze de motor niet meer gestart. We kunnen nu nog wel starten met de lichtbatterijen, maar de ankerlier zit op de startbatterijen en dat is wel handig als die werkt als we voor anker liggen. Je weet maar nooit hoe snel je soms ankerop moet gaan in slecht weer.
Nu mogen we eigenlijk niet klagen want die batterijen zijn al 7 of 8 jaar oud en hebben het dus zeker niet slecht gedaan. Alleen zijn er leukere dingen om te kopen dan juist batterijen. Enfin, we weten al waar we moeten zijn voor nieuwe nu alleen nog eens goed onderhandelen over de prijs.

donderdag 10 november 2011

JB VII


Een gewone doordeweekse donderdag. Eigenlijk heb ik niet meer te melden dan dat het leven hier gewoon zijn gangetje gaat. We hebben wel klotenweer, of monsoon noemen ze dat hier. Rond de 30°C, een luchtvochtigheid van over de 80% en regelmatig een serieus onweer met alles erop en aan dat soms uitloopt op een paar uur regen.
 
 
 
 
 
 
 
 

woensdag 9 november 2011

JB VI


Ik heb een gitaar gekocht!

In de Giant voor 25 euro! Ik was al een tijdje aan het kijken naar een gitaar, want ik begon het muziekspelen wel te missen, maar omdat de vochtige, zoute omgeving aan boord geen ideale omgeving is voor een instrument, mocht het niet te duur zijn. Nu voor die prijs kan je niet erg genaaid zijn dacht ik en hoef ik ook niet te veel hardzeer te hebben dat ze na een paar jaar te veel heeft afgezien. Het is uiteraard dan ook zeker niet de mooiste en beste gitaar, maar niettemin is de klank die eruit komt niet slecht, nu alleen nog oefenen tot er muziek uitkomt.

En zo krijg ik Dirk ook nog eens  ne keer van boord.

dinsdag 8 november 2011

JB V



Danga Bay Marina by night


Onze overbuur Trevor neemt ons mee op pad. Naar een straat waar ze allerlei dingen verkopen die Dirk heel interessant vindt. Zoals dieselfilters, autobatterijen - wij moeten er stillaan aan denken om onze startbatterijen te vernieuwen - motorbelts in alle maten en modellen, slangen en koppelstukken en nog allerlei van dat spul.
Niet echt mijn straat dus, maar het is wel goed om weten dat we zo’n dingen op loopafstand kunnen vinden.

maandag 7 november 2011

JB IV


Twee bushaltes verder van de 'Giant' is 'Kip Market'. The place to be voor groenten en fruit. Een grote overdekte markt waar ze van alles en nog wat verkopen en een hele goede groentenafdeling hebben waar veel volk op af komt. Een beetje raar dat laatste, want je kan hier zo goedkoop in de eetstalletjes eten dat wij het eigenlijk niet de moeite vinden om zelf te koken. Plus, Dirk hoeft daarna niet af te wassen. Maar het is wel altijd plezant om te zien wat er te koop is en je af te vragen wat die rare dingen nu weer zijn en hoe je die moet klaarmaken. Wat het fruit betreft, dat valt al heel Azië een beetje tegen. Veel exotischer als een mango, papaja en ananas vindt je hier niet. Ja nog van die langsat’s (familie van lychee) en jackfruit en dragon fruit en chiku en...(misschien zijn wij de laatste tijd toch wel een beetje verwend)...maar toch is het hier echt geen fruitgaard des overvloeds.
Dragon fruit
Jackfruit

zondag 6 november 2011

JB III


Het is zondag en Hari Raya Haji. Het offerfeest en het einde van de pelgrimage van de moslims naar de heilige stad Mekka. Groot feest dus in Maleisië aangezien 61% van de bevolking moslim is en het vandaag een officiële feestdag is. Dus maken wij er maar een rustige dag van.


Wel gek dat ze rond 4 uur vanmiddag ineens op die werf achter ons beginnen. Ze zijn daar iets aan het bouwen maar niemand weet precies wat. Wat iedereen wel weet, is dat ze op de verkeerde plaats bezig zijn. Volgens de plannen moest de brug, of causeway of ...achter de marina komen i.p.v. voor de marina, maar eens begonnen blijven ze gewoon voort doen. Zelfs op een zondagnamiddagse feestdag tot laat in de avond. Ja, rare jongens die Maleisiers.

zaterdag 5 november 2011

JOHOR BAHRU


De Giant in Johor is een winkel zoals de Carrefour. Zeer goed gevuld en een erg gevarieerd assortiment. Je kan hier zowat alles vinden, heel groot verschil met Indonesië. Alleen de dingen waar we al een hele tijd zijn in hebben, vinden we hier niet. Zoals een goede salami, of preparé voor op de boterham, een lekker stuk belegen kaas, paprika chips, rode kool en lekkere braadworst, gerookt spek, heerlijk krokant Frans brood ( hier hebben ze zo van die slappe dingen die alleen van ver op een baguette lijken) Belgische frietjes met curryworst en mayonaise, varkensgebraad met kroketjes, witloof met kaas en hesp, en ...ja ik ga stoppen want het water loopt me in de mond en ik kan er toch alleen maar van dromen.

vrijdag 4 november 2011

INKLAREN


Om 2u30 pm stipt moeten we aan de marina office klaarstaan om te gaan inklaren. 2u 30 en niet later he, had Vanessa gisteren een paar keer gezegd. Dus ruim op tijd staan we gereed, maar wat dacht je nu, we moeten zeker nog een kwartier wachten op de chauffeur en de assistent die mee naar customs en immigratie gaat.

Waarom wij er trouwens eigenlijk bij moeten zijn is ons een raadsel. De papieren die we gisteren bij het registreren in de maren hebben ingevuld, brengt de assistent nu netjes naar de port captain en de customs terwijl hij ons vraagt te wachten in de auto. Bij Immigratie mogen we mee uitstappen maar hoeven ook niet mee het kantoor binnen. Wacht hier maar eventjes krijgen we weer te horen en 5 min later krijgen we onze gestempelde paspoorten terug. Wel gemakkelijk. En dat autoritje tot hier gaf ons ook mooi de gelegenheid om onze nieuwe omgeving eens te bekijken en in plaats van meteen terug te gaan naar de maren vragen we of we ergens in de stad kunnen afgezet worden.

Johor Bahru, zo dichtbij Singapore en toch zo anders. Met de rivier over te varen zijn we echt in een andere wereld terecht gekomen, terwijl we de skyline van Singapore nog zien. Hoewel er zoveel nieuwe, moderne gebouwen staan in JB, ziet het er allemaal een beetje aftands en grauw uit. Vele buildings staan ook leeg te verkrotten. In sommige delen van de stad hebben ze anders echt hun best gedaan met bomen te planten en mooie bestrating te leggen en een straat verder breek je je nek over de rommel en de putten. Maar eerlijk gezegd vinden we het hier wel gezelliger. JB is een echte stad waarin geleefd wordt terwijl het in Singapore zo Clean is dat je er geen scheet durft te laten uit schrik het te vervuilen.
Het is ook een heel stuk goedkoper dan Singapore wat betreft voeding en kleding. Of dat ook geldt voor elektronica moeten we nog uitzoeken, maar een heerlijke maaltijd bij de Indiër kost maar 1,5 euro p/p.

donderdag 3 november 2011

NAAR MALEISIË


Vandaag gaan we naar de Maleisische kant van de rivier, naar Danga Bay marina. Omdat Kind of Blue naar Puteri marina vaart en van daaruit voor een paar maanden naar Nederland vliegt, nemen we eerst afscheid van Dick en Anita, maar dat valt toch een beetje moeilijk. Samen met Dick en Anita hebben we zowat de hele oostkust en halve noordkust van Australië opgevaren en een groot deel van Indonesië. We hebben veel zeil- en trimtips van hen gekregen waardoor we nu gemiddeld een knoop sneller zeilen als voorheen en hebben Kind of Blue bijna een keer verslagen tijdens onze zeilwedstrijdjes. Maar vooral was het altijd plezant samen met hen en gaan we hen echt missen.

Van Danga Bay marina hadden we niet veel goeds gehoord en het is inderdaad geen Raffles maar zo slecht is het nu ook weer niet. In plaats van een zwembad liggen we nu langs een bouwwerf en in plaats van veeel en warm water is er maar 1 douche met koud water ( of de tuinslang op de steiger) maar het is hier ook wel gratis in plaats van 15 euro per dag.

woensdag 19 oktober 2011

SINGAPORE 19/10 tot 2/11


Raffles marina is pure verwennerij. We hebben hier een zwembad en hottop, douches met veeeeel en warm water, een verse handdoek telkens als we gaan douchen, een fitness, bowlingbaan, restaurant, gratis wifi en tot slot krijgen we ook nog eens elke morgen de krant geleverd aan boord.
Ook de verschillende gratis shuttles per dag naar de metro zijn erg handig. We kunnen vandaar dan de MRT opstappen en de stad ingaan, of bij het winkelcentrum aan het metrostation boodschappen doen.

Singapore op zich is anders ook heel leuk. Heel het eiland is een grote, drukke Westerse stad. Een grote blokkendoos met 5 miljoen inwoners en krakend proper. Ja bijna steriel proper. Met honderden winkelcentrums, verschillende etnische wijken en fantastisch goed georganiseerd stadsvervoer.
We hebben hier wel een beetje een cultuurschok na Indonesië, maar dat gaat snel over. Alleen geraak ik er maar niet aan gewoon dat iedereen op de metro met zijn iPhone of iPad of ander leuk speeltje bezig is. Dat geeft me het gevoel dat ik wel erg ouderwets ben met mijn simpel mobieltje.

Maar in Raffles marina hebben we het zo naar onze zin dat we eigenlijk niet zo dikwijls de stad intrekken. Komt onze Narid wel ten goede, want in de loop van de dag prutsen we en prullen we aan ons bootje en halen weeral wat achterstallig onderhoud in en duikelen dan daarna voor een paar uur het zwembad en het bubbelbad in.



zwembad van Raffles Marina
downtown Singapore

Orchard Road
Chinatown een stad in de stad

Deepavali in Little India of het lichtjesfeest van de Hindu's = Nieuwjaar

Hier wordt het geld verdiend!

Kranen genoeg in Singapore en toch hebben ze geen machinisten nodig


Karweien

en frietjes bakken

vrijdag 14 oktober 2011

NAAR SNGAPORE 14 tem 18 oktober


In konvooi vertrekken we naar Singapore. Kind of Blue heeft namelijk een probleem met hun motor, de gearbox doet het niet meer en kunnen de motor helemaal niet gebruiken. En in Indonesië krijg je zoiets natuurlijk niet gemaakt. Dus zeilen we met een groepje van 5 jachten, waaronder 3 grote met een sterke motor om Kind of Blue te slepen en wij, om indien nodig assistentie te verlenen en vooral om de groep groter te maken bij het oversteken van de drukste Shipping Lane in de wereld.

De eerste dag is er anders wel genoeg wind om te zeilen en zoals gewoonlijk ligt Kind op Blue helemaal op kop, voor Revelation, Sea Topaz, Gemimi en ons. En omdat het een beetje blijft waaien, blijven zij doorgaan om zo ver mogelijk te geraken op eigen kracht. We laten de eerste mogelijke stopplaats links liggen en blijven de hele nacht doorzeilen.

De volgende morgen komen wij vlak na zonsopgang aan de evenaar. Hoewel uitgezonderd de Gemini de rest al een heel stuk voor ligt, stoppen wij toch eventjes en ankeren knal op de evenaar in 12 m water. Wel grappig, de GPS gaat van 0.00.000Z naar 0.00.000N.


We drinken samen met Neptunus een borreltje, bedanken hem omdat we tot hiertoe zonder problemen over zijn zeeën hebben mogen varen en zwemmen vervolgens met Kimberley en Frans een paar keer over de nul-meridiaan.

In de vroege namiddag arriveren we op Pulau Mesanak, waar we met z’n allen eventjes uitrusten en blijven slapen. Hoewel uitrusten, de ring van de stuurautomaat die op het stuur staat gemonteerd is juist helemaal uiteen verbrokkeld. En die ring hadden we nog maar pas vernieuwd in Darwin!($150) Dikke rommel dus zo’n Raymarine Wheel Drive. Enfin we hebben nog een hele oude ring liggen, van de vorige pilot en van het merk Autohelm ( dat niet meer gemaakt wordt) en met een paar aanpassingen is die compatibel met de Raymarine. Ziet er bovendien ook veel steviger uit.

Dag 3, van Mesanak naar Batam hebben we helemaal geen sprietje wind en terwijl ‘Revelation’ ‘Kind of Blue’ sleept, blijven wij andere jachten in de buurt. In plaats van wind krijgen we een serieus onweer in onze nek. Een zwarte wolk schuift voor de hemel en een gordijn regen valt naar beneden, met bliksemschichten en donderslagen angstaanjagend dichtbij. We zien nog maar alleen de boot die vlak voor ons vaart en de rest is verdwenen in de regen. En dat in het drukke vaarwater tussen de eilanden Batam en Bintam. Op de radar zien we tientallen boten, maar buiten... niks.

In de Tering baai, in het noorden van Batam zoeken we een plekje om te overnachten en nadat we eerst een borreltje doen op Revelation kruipen we er vroeg in, opdat we morgen fris en monter zijn om de shipping lane van Singapore over te steken.

De shipping lane van Singapore oversteken lijkt op een autosnelweg oversteken, alleen zijn het hier geen auto’s, maar meestal grote containerschepen. De lane in het kanaal Calais-Dover is er een landweggetje tegen. Nochtans geraakt de sleep Revelation-Kind of Blue zonder probleem aan de andere kant. Het is dan ook echt heel goed te doen, zolang je maar niet naar de AIS kijkt, want dan krijg je zenuwen.

Tegen de middag laten we het konvooi achter in Raffles Marina in Singapore en varen zelf nog 5 mijl de rivier op - tussen Maleisie en Singapore - naar Puteri, aan de Maleisische kant van het water. We komen daar aan in een spiksplinternieuwe sjieke marina maar blijven er maar net lang genoeg om even een noedeltje te eten. De jachthaven op zich is nochtans heel mooi en heel voordeling van prijs, maar ligt ver van alles weg. Eenmaal per week is er een shuttle naar het busstation waar je de bus naar Singapore kan nemen en eens per week een schuttle naar de avondmarkt een beetje verder. De rest van de week moet je steeds een taxi nemen om ergens te geraken en dat in overweging genomen, draaien we ons om en varen terug naar Singapore. Naar de luxe Raffles Marina, waar per dag verschillende gratis shuttles zijn naar de stad en die de eerste maand maar de helft van het normale tarief aanrekent per ligplaats.